Tatarbunary
swójske mjeno | Татарбунари | ||
| |||
Wopon a chorhoj | |||
---|---|---|---|
| |||
Zakładne daty | |||
stat | Ukraina | ||
oblasć | Odesa | ||
přestrjeń | 28,5 km² | ||
wobydlerstwo | 10.998 (2016) | ||
hustosć zasydlenja | 385,9 wob./km² | ||
póstowe čisło | 68100 | ||
předwólba | (+380) 4844 | ||
Tatarbunary (ukrainsce Татарбунари; rumunsce Tătărăşti (Tatarbunar); turkowsce Tatarpınarı) je městačko w Odesaskej oblasći na juhu Ukrainy. Leži w stepowej krajinje regiona Budźak při rěce Kohylnik něhdźe 140 kilometrow juhozapadnje Odesy a třiceći kilometrow sewjernje Dunajskeje delty.
Ma něhdźe jednaće tysac wobydlerjow.[1]
Sydlišćo je so w lěće 1637 załožiło, wokolina bě pak najskerje hižo w 16. lětstotku wobsydlena. Mjeno woznamjenja „tatarska studnja“ resp. „studnja Tatarow“. W lěće 1812 přińdźe Tatarbunary pod rusku kontrolu. Wot 1918 do 1940 a znowa w Druhej swětowej wójnje słušeše Tatarbunary do Rumunskeje. Wot lěta 1978 ma měšćanske prawa.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Чисельнiсть наявного населення Украïни на сiчня 2016 року, Державна служба статистики Украïни, str. 60
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Ananjiw |
Arcyz |
Balta |
Bereziwka |
Bilhorod-Dnistrowskyj |
Biljajiwka |
Bolhrad |
Čornomorsk |
Izmajil |
Južne |
Kilija |
Kodyma |
Odesa |
Podilsk |
Reni |
Rozdilna |
Tatarbunary |
Teplodar |
Wylkowe
Sydlišća měšćanskeho typa
Awanhard |
Berezyne |
Borodino |
Cebrykowe |
Dobroslaw |
Chlibodarske |
Iwaniwka |
Ljubašiwka |
Lymanske |
Mykolajiwka |
Nowi Biljari |
Okny |
Oleksandriwka |
Owidiopol |
Petriwka |
Radisne |
Rauchiwka |
Sarata |
Sawran |
Serhijiwka |
Serpnewe |
Slobidka |
Suworowe |
Šyrjajewe |
Tajirowe |
Tarutyne |
Čornomorske |
Welyka Mychajliwka |
Welykodolynske |
Zachariwka |
Zatoka |
Zatyššja |
Zelenohirske