K wobsahej skočić

Třepotata rězna

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Třepotata rězna
Třepotata rězna (Carex brizoides)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Cachorowe rostliny (Cyperaceae)
ród: Rězna[1][2] (Carex)
družina: Třepotata rězna
wědomostne mjeno
Carex brizoides
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Třepotata rězna (Carex brizoides) je rostlina z podroda jenakokłóskatych rěznow ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).

Třepotata rězna je wjacelětna, zelišćowa rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač do 70 cm.

Stołpik docpěwa samsnu dołhosć kaž spódnje łopjena.

Łopjena docpěwaja šěrokosć wot 2 hač do 3 cm, su klunkate, často wobłukaće přewisowace.

Kćěje wot meje hač do junija. Kwětnistwo je kiwkate a docpěwa dołhosć wot 2 hač do 3 cm. Kłosy su 5 hač do 8, blědojće žołte, jasnje dele zhibowane a šwižnje lancetojte. Deleka steja muske, ale horjeka - žónske kćenja.

Płodowe hadźicy docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 2,5 mm, su nažołć zelene, šwižnje křidłate.

Třepotata rězna rosće we włóžnych lěsach, w lisćowych měšanych lěsach, w łučinowych lěsach, w lěsnych swětlinach a kromach.

Sewjerna hranica areale saha wot Letiskeje hač do sewjerneje Francoskeje, južna hranica areala saha wot Pyreneskeje , přez centralnu Juhosłowjansku hač do Ukrainy.

Prjedy bu wona kaž polstrowy material tak sylnje wužiwana, zo w jednotliwych lěsnišćach w dole Ryna je dochody z tutoho pódlanskeho wužiwanja dobytk z drjewoweje produkcije přesahował. Tam so namaka trawa w srjedźnych a delnich lěsnišćach na włóžnym, humosnym, kräftigem pódźe a při poměrnym zasćinjenju masowa. Prjedy bu přez wutorhowanje (w Hornjej Awstriskej přez syčenje) dobywana. Wusušichu ju na słónčnych městnach, zwjertnychu z jednorymi mašinami powjazy z njeje a přinjesechu ju w tutej formje do překupstwa. W mjeńšim mnóstwje wužiwachu trawu tež k plećenskim dźěłam, kaž noškim paskam, črijam, matam atd.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 421.
  2. W internetowym słowniku: Segge
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 412 (němsce)
  • Seidel/Eisenreich: BLV Bestimmungsbuch Blütenpflanzen, ISBN 3-405-13557-5, stronje 248-249 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije