Syćojta wjerba
| |
| Syćojta wjerba (Salix reticulata) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Malpighiales) |
| swójba: | Wjerbowe rostliny (Salicaceae) |
| ród: | Wjerba[1][2] (Salix) |
| družina: | Syćojta wjerba |
| wědomostne mjeno | |
| Salix reticulata | |
| L. | |
Syćojta wjerba (Salix reticulata) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Syćojta wjerba je w lěću zeleny spalěrowy kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot jenož 5 hač do 15 (40) cm. Jeje zdónk su rozhałuzowane, wšudźe korjenja a lěze a hałuzy leža. Wurostki su tołste, oliwobrune a słabje kosmate.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Dołho stołpikate łopjena su kulojte hač šěroko-eliptiske, prědku tróšku zkromate, hrube, na hornim boku ćmowozelene a napadnje zmoršćene, na delnim boku šěrozelene a běłošěrje kosmate a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 5 cm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač do awgusta. Kćenja su dwudomnje rozdźělene. Purpurowe micki su dołho stołpikate, wobsteji z małko kćenjow a docpěwaja dołhosć wot hač do 3 cm.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće we wysokich horinach wyše lěsneje hranicy we wysokosćach wot hač do 2800 m.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Arktisy, w Skandinawiskej, w Alpach, Pyrenejach, w Jura, w Šotiskej a na Balkanje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
- ↑ W internetowym słowniku: Weide
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 164 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 466 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
