Sněhowy hórkowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Sněhowy hórkowc
Sněhowy hórkowc (Gentiana nivalis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród: Hórkowc[1][2] (Gentiana)
družina: Sněhowy hórkowc
wědomostne mjeno
Gentiana nivalis
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Sněhowy hórkowc (Gentiana nivalis) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sněhowy hórkowc je mólička rostlina, kotrež docpěwa wysokosć wot 2 hač do 15 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Spódnje łopjena su tupe, małke. Stołpikowe łopjena su jejkojte a wótre.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač do awgusta. Ćmowomódre kćenja steja po jednym na kóncach hałuzow. Keluch je załódźny abo wusko křidleškate. Jich zubki su lancetojte a wótre.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na wapnitych kamjentnych trawnikach a drobnej drjebiznje.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w sewjernej Europje a horinach srjedźneje a južneje Europy rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 118, 151.
  2. W internetowym słowniku: Enzian

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 288 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije