Korkowc
(ze strony „Skorowc” sposrědkowane)
| |
| Korkowc (Quercus suber) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Fagales) |
| swójba: | Bukowe rostliny (Fagaceae) |
| ród: | Dub[1][2] (Quercus) |
| družina: | Korkowc[3][4] |
| wědomostne mjeno | |
| Quercus suber | |
| L. | |
Korkowc[3][4] (Quercus suber) je štom ze swójby bukowych rostlinow (Fagaceae). Dalše serbske mjeno je skorowc[3].
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Korkowc je přecozeleny štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 20 m. Štom njeje zymokruty.
Zdónk je často wity a rjepuchaty.
Tołsta, brózdźena skora je surowizna za kork.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Owalne łopjena docpěwaja dołhosć wot nimale 10 cm. Wone su lochko zubate a na hornim boku błyšća a su ćmowozeleny, mjeztym zo na delnim boku su slěbrojte.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po jednym abo po porach rosćace žołdźe su w zrałoće jako šokolada brune a k třećinje čumpaće wot bónčka wobdate.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Štom je předewšěm w Španiskej a Portugalskej domjacy, ale pak w druhich krajach regiona Srjedźneho morja wustupuje.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 104.
- ↑ W internetowym słowniku: Eiche
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 211, 460.
- ↑ 4,0 4,1 W internetowym słowniku: Korkeiche
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 709 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)