Korkowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Korkowc
Korkowc (Quercus suber)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Fagales)
swójba: Bukowe rostliny (Fagaceae)
ród: Dub[1][2] (Quercus)
družina: Korkowc[3][4]
wědomostne mjeno
Quercus suber
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Korkowc[3][4] (Quercus suber) je štom ze swójby bukowych rostlinow (Fagaceae). Dalše serbske mjeno je skorowc[3].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Korkowc je přecozeleny štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 20 m. Štom njeje zymokruty.

Zdónk je často wity a rjepuchaty.

Tołsta, brózdźena skora je surowizna za kork.

Korkowc w portugalskej
Quercus suber

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Owalne łopjena docpěwaja dołhosć wot nimale 10 cm. Wone su lochko zubate a na hornim boku błyšća a su ćmowozeleny, mjeztym zo na delnim boku su slěbrojte.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Po jednym abo po porach rosćace žołdźe su w zrałoće jako šokolada brune a k třećinje čumpaće wot bónčka wobdate.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Štom je předewšěm w Španiskej a Portugalskej domjacy, ale pak w druhich krajach regiona Srjedźneho morja wustupuje.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 104.
  2. W internetowym słowniku: Eiche
  3. 3,0 3,1 3,2 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 211, 460.
  4. 4,0 4,1 W internetowym słowniku: Korkeiche

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 709 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije