Runy sćěnowc
| |
| Runy sćěnowc (Parietaria officinalis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eurosidy I | |
| rjad: | (Rosales) |
| swójba: | Kopřiwowe rostliny (Urticaceae) |
| tribus: | Parietarieae |
| ród: | Sćěnowc[1] (Parietaria) |
| družina: | Runy sćěnowc |
| wědomostne mjeno | |
| Parietaria officinalis | |
| L. | |
Runy sćěnowc (Parietaria officinalis, syn.: Parietaria erecta Mert. & W.D.J.Koch) je rostlina ze swójby kopřiwowych rostlinow (Urticaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Runy sćěnowc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 100 cm. Rostlina nima palne kosmy.
Kulojte stołpiki su zrunane a njerozhałuzowane.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Ćeńke, měnjate łopjena škleńcojće błyšća a docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 10 (3-12) cm. Wone su cyłokromne, jejkojće-lancetojte, wótre, na woběmaj kónčkomaj wušene a při wuschnjenju transparentne bywaja.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot junija hač do oktobra. Móliške, njenahladne, zelenojte kćenja steja w hustych kulowatych promjenjach, kotrež su w rozporach łopjenow. Štyri kćenjowe łopješka docpěwaja wulkosć wot něhdźe 1 mm.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na chłódkojtych, přećiwo wětrej škitanych skałach a na murjach. Preferuje włóžne pódy na ćopłych stejnišćach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 506.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 350 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 344 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Runy sćěnowc. W: FloraWeb.de. (němsce)