Reformacija
Reformacija (łaćonsce reformatio „wobnowjenje, nawróćenje“) pomjenuje we wušim zmysle hibanje za wobnowjenje cyrkwje, kotrež wjedźeše k pačenju zapadneho křesćanstwa do wšelakich konfesijow (katolske, lutherske, reformowane).
Reformacija wuchadźeše w zažnym 16. lětstotku z centrow Wittenberg a Zürich. Jako jeje započatk wobhladuje so tradicionelnje lěto 1517, hdyž přibi Martin Luther swoje 95 tezow wo durje hrodowskeje cyrkwje we Wittenbergu. Genf wuwi so w 1540tych lětach na třeće srjedźišćo reformacije, z cyłoeuropskim wuprudźenjom. Do dalokeje měry zakónčena běše reformacija znutřka Swjateho romskeho mócnarstwa z Augsburgskim nabožnym měrom 1555; zwonka mócnarstwa pokročowaše wuwiće pak hišće hač do 17. lětstotka.
We Łužicy přeńdźe najwjetši dźěl wosadow k nowej konfesiji, jenož mjeńše teritorije we wobsydstwje klóštrow Marijina hwězda (dźensniši kraj katolskich Serbow) a Marijiny doł kaž tež Budyskeho tachantstwo wostachu katolske. Z reformaciju wuwiwaše so prěni raz serbskorěčne pismowstwo, najprjedy hłownje nabožne (přełožki biblije, kěrlušow, katechizma atd.), pozdźišo tež swětne.
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Jan Malink (wud.): Fünf Jahrhunderte. Pjeć lětstotkow: Die Sorben und die Reformation. Serbja a reformacija. LND, Budyšin 2017.
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Reformacija – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Reformacija – Literatura w katalogu Němskeje narodneje biblioteki (němsce)