K wobsahej skočić

Ptača woka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Ptača woka
Ptača woka (Vicia cracca)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
tribus: Fabeae
ród: Woka[1][2] (Vicia)
družina: Ptača woka
wědomostne mjeno
Vicia cracca
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Ptača woka (Vicia cracca) je rostlina ze swójby łušćinowcow. Dalše ludowe mjena su: sočk, foglica, dźiwja woka a wočka.

Ptača woka
Ilustracija
Vicia cracca

Ptača woka je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 1,5 m. Rostlina je zwjetša krótko přilěhawje kosmate a ležaca, postupowaca abo lězuca.

Łopjena wobsteja ze 6 do 10 pjerowych porow. Łopješka docpěja dołhosć wot 1 hač 3 cm a šěrokosć wot 3 hač 5 mm.

Wona kćěje wot junija hač do awgusta (septembra). Kćenja steja po wosmych hač po štyrcećoch we wuskich stołpikatych kićach, docpěja dołhosć wot 0,8 hač 1,2 cm a su zwjetša módrowioletne abo čerwjenowioletne a po kćěwje k módrej barbje změnja. Króna docpěje dołhosć wot 8 hač 12 mm.

Łušćina docpěje dołhosć wot 10 hač 25 mm a šěrokosć wot 4 hač 6 mm.

Wona rosće na łukach, pastwach, rolach, pustych płoninach, pod kerčinami, na lěsowych kromach a rěčnych brjohach.

Ptača woka je w Europje a Aziji rozšěrjena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 561.
  2. W internetowym słowniku: Wicke
  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 116 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 236 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 236 (němsce)
  • Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin (1927)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
  • Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)

« Ptača woka » w druhich projektach Wikimedije:

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije