Prosty šćěrjenc
Prosty šćěrjenc (Amaranthus retroflexus) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
rjad: | (Caryophyllales) |
swójba: | Šćěrjencowe rostliny (Amaranthaceae) |
ród: | Šćěrjenc[1][2] (Amaranthus) |
družina: | Prosty šćěrjenc |
wědomostne mjeno | |
Amaranthus retroflexus | |
L. | |
Prosty šćěrjenc (Amaranthus retroflexus) je rostlina ze swójby šćěrjencowych rostlinow (Amaranthaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prosty šćěrjenc je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 100 cm.
Stołpik je zrunany.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su rombisko-jejkojte, na delnim boku na nerwach kosmate, na kromje tróšku žołmate. Wone docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 15 cm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot julija hač septembra. Jara huste, nakónčne kwětnistwo je kwěćelojte abo kehelojta kić a njese jenož w delnim dźělu lisćowe łopjenka a so jara seršćaće přima. Kćenja wobsteji z pjeć linealskich kćenjowych łopješkow a maja jedne kałace łopješko.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na drjebiznowych městnach, pućnych kromach, rolach a pustych krajach. Preferuje jara wutkate pódy a wutraje sól.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Pochadźa ze sewjerneje Ameriki a wodźiwi při nas na spočatku 19. lětstotka.
Podobna družina
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Tutej družinje je Amaranthus hybridus jara podobna, při tym teje stołpik je horjeka nimale nahi.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 500.
- ↑ W internetowym słowniku: Amarant
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 350 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 368 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)