Prawa wjelezłotowka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Prawa wjelezłotowka
Prawa wjelezłotowka (Centaurium erythraea)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród: Wjelezłotowka[1][2] (Centaurium)
družina: Prawa wjelezłotowka
wědomostne mjeno
Centaurium erythraea
Rafn
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Prawa wjelezłotowka (Centaurium erythraea)(syn.: Erythraea centaurium L., Centaurium minus auct., Centaurium umbellatum Gilibert) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

Ilustracija

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prawa wjelezłotowka je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 50 cm.

Stołpik je štyrihranity a hakle wyše srjedźišća rozhałuzowany.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena wutworja rozetu a su přećiwostejne. Spódnja rozeta wobsteji z jejkojtych, 5 mm šěrokich łopjenow. Wone su tróšku mjasne a maja tři hač pjeć podołhostnych nerwow. Hornje łopjena su jejkojće-lancetojte hač dołhojće-jejkojte.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač septembra. Róžojte kćenja docpěwaja šěrokosć wot 0,7 hač 1,2 cm a steja w płonych, čumpatych pozdatnych wokołkach. Wone maja 9-15 mm dołhu rołku. Króna je pjećškałobowa. Krónowe kónčki su jejkojte a tupe a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 8 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na słónčnych lěsnych swětlinach, połsuchich trawnikach, w suchich kerčinach. Preferuje w lěću ćopłe, čerstwe, bazowe pódy na słónčnych stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w južnej Skandinawiskej, srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

Podobna družina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
  2. W internetowym słowniku: Tausendgüldenkraut

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 222, z wědomostnymaj mjenomaj Centaurium minus Moench, (C. umbellatum Gilib.) (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 52, z wědomostnym mjenom Centaurium erythraea. (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)


Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije