Pochowa wjechelca

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Pochowa wjechelca
Pochowa wjechelca (Agrostis canina)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: (Pooideae)
ród: Wjechelca[1][2]
družina: Pochowa wjechelca
wědomostne mjeno
Agrostis canina
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Pochowa wjechelca (Agrostis canina) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Pochowa wjechelca docpěwa wysokosć wot 20 hač do 60 cm. Wutwori nadzemske wotnožki.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Mjechke łopjena su módrozelene. Spódnje su seršćikojte a stołpikowe su płone. Wone docpěwaja šěrokosć wot 1 hač do 3 mm. Łopjenowe kóžki su kónčkojte a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 4 mm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač do awgusta. Kćenja steja w pakićach, kotrež so po kćěwje hromadu sćahnu. Kłóski wobsahuja jedne kćenje a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 3 mm. Přikrywne pluwizny su 1nerwne a wótre. Krywne pluwizny su 4-5-nerwne, tupe a pod srjedźišćom kochtate. Předpluwizny su jara małke abo faluja.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w žórłowych a płonych tymjenjach, w bahnach a na brjohach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 543.
  2. W internetowym słowniku: Straußgras

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 378 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije