Obodritojo

Obodritojo (němsce Abodriten, Obodriten, Obotriten, Bodrizen; pólsce Obodrzycy właściwi, Reregowie) běchu połobski kmjenowy zwjazk, kotryž sydleše wot 8. lětstotka předewšěm při Baltiskim morju w dźensnišej Mecklenburgskej a Schleswigsko-Holsteinskej.

Woni wojowachu hromadźe z germanskimi Sakskami we wójsku Korle Wulkeho přećiwo słowjanskim Wjeletam. Po smjerći Korle dóńdźe pak k zhromadnemu zběžkej mecklenburgskich a braniborskich Słowjanow přećiwo frankowskemu knjejstwu. W lěće 931 podćisny sej kral Hendrich I. Obodritow, lěto pozdźišo tež Milčanow a Łužičanow, zhubi jich kónčiny pak krótko po tym zaso. Hač do 12. lětstotka móžachu so Obodritojo přećiwo frankowsko-sakskej a danskej ekspansiji wobarać.

Žórło

Jan Brankačk, Frido Mětšk: Stawizny Serbow. Zwjazk I: Wot spočatkow hač do lěta 1789. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1977.

Słowjanske kmjeny

Zapadosłowjenjo
Bjezunčenjo \| Drjewjenjo \| Glinjany \| Habolenjo \| Łužičenjo \| Milčenjo \| Obodritojo \| Połobjenjo \| Redarojo \| Sprjewjenjo \| Wukranojo \| Wagry \| Warinojo \| Wislenjo \| Zlićane \| Kašubojo \| Serbja \| Morawjenjo \| Polanojo \| Pomoranojo \| Rujenjo \| Słowincy \| Smolincy \|
Wuchodosłowjenjo
бужане\| Wolynier \| вятичи \| древляне \| дреговичи \| дулебы \| Kriwitschen \| полочане \| Polanen \| радимичи \| Sewerjanen \| Ilmenslawen \| тиверцы \| уличи \| Kroaten
Južnosłowjenjo
верзиты \| драговиты \| захлумляне \| сагудаты \| Smolane \| струмяне \| Timoćane