K wobsahej skočić

Němska škleńčica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Němska škleńčica
Němska škleńčica (Iris germanica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Asparagales)
swójba: Škleńčicowe rostliny (Iridaceae)
podswójba: Iridoideae
tribus: Irideae
ród: Škleńčica[1][2] (Iris)
družina: Němska škleńčica
wědomostne mjeno
Iris germanica
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Němska škleńčica (Iris germanica) je rostlina ze swójby škleńčicowych rostlinow (Iridaceae).

Němska škleńčica je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 100 cm.

Łopjena docpěwaja šěrokosć wot 1 hač do 3 cm a su mječojte, šěromódre-zelene a šědźiwiznojte.

Kćěje wot meje hač do junija. 3 hač 5 krótko stołpikatych, wonjacych kćenjow je zwjetša módrofijałkojte. Zwonkowne kćenjowe łopješka su dele wočinjene a docpěwaja dołhosć wot 8 cm a njesu žołtu brodaćicu, mjeztym znutřkowne łopješka su horja měrjene a šěroko eliptiske.

Pyšna rostlina wustupuje tež wodźiwjena a potom rosće na murjach, skałach, zwisach, skłoninach, wosebje w regionach winoweho plahowanja. Preferuje zwjetša wapnite pódy.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 504.
  2. W internetowym słowniku: Schwertlilie
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 228 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije