Mila Imišowa

Mila Imišowa.

Mila Imišowa, rodź. Pfulec (* 26. měrca 1827 w Budyšinje; † 21. februara 1895 w Hodźiju) bě serbska basnjerka a mandźelska Jaroměra Hendricha Imiša.

Žiwjenje

Imišec row na Hodźijskim kěrchowje.

Mila Imišowa narodźi so 26. měrca 1827 jako starša dźowka z Luchowa pochadźaceho wobsedźerja Budyskeho měšćanskeho kubła Jana Michała Pfula (1796–1869) a jeho mandźelskeje Hany rodź. Němcec (1810–1860) z Małeje Nydeje a sotra Křesćana Bohuwěra Pfula. Wona wopyta serbsku šulu swj. Michała a pozdźišo seminarsku šulu w Budyšinje, dósta pak tež priwatne duchowne rozwučowanje. Dnja 28. awgusta 1851 so wona z fararjom Jaroměrom Hendrichom Imišom we Wóslinku woženi, z kotrymž so wona w lěće 1859 na Hodźijsku faru přesydli. Tam wona na sćěhi chorosće 21. februara 1895 zemrě.

W jeje wótčinskich basnjach mjez 1849 do 1853 hori so Mila Imišowa wosebje za serbske narodne wozrodźenje. Wona pisa pak tež nabožinske a dźěćace basnje, pozdźišo wosebje za swojeho syna Měrćina Imiša (1869–1921).

Mila Imišowa běše wot załoženskeho lěta 1847 čłonka Maćicy Serbskeje.

Žórle

• Marja Kubašec: Imišowa, Mila, rodź. Pfulec. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 212.
• Jan Wałtar: Za dušu a wutrobu. Zběrka basni a spěwow. Z přidawkom pěsni a spěwow Mile Imišoweje rodź. Pfulec. K wopomnjeću njezapomniteje wótčinki knjenje Mile Imišoweje při składnosći złoteho jubileja Maćicy Serbskeje serbskemu ludej podał Dr. Ernst Muka. Z nakładom Maćicy Serbskeje, Budyšin 1897 (online).

Wotkaz

 Commons: Mila Imišowa – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow