Miłoraz
 |
Tutón zapisk zaběra so z łužiskej wjesku. Za braniborske město (němsce Müllrose) hlej Miłoraz (Wódra-Sprjewja). |
| |||||
| gmejna: | Trjebin | ||||
| wobydlerstwo: | 0 | ||||
| wobydlerstwo: | 188 (31. decembra 2019)[1] | ||||
| přestrjeń: | 19,74 km² | ||||
| wysokosć: | 125 metrow n.m.hł. | ||||
51.48333333333314.516666666667125
| |||||
| póstowe čisło: | 02959 | ||||
| předwólba: | 035773 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 We wjesnym dźělu „Wutwar“ (2008) | |||||
wikidata: Miłoraz (Q162600)
| |||||
Miłoraz (němsce Mühlrose) bě holanska wjes w sakskej Hornjej Łužicy a ležeše w Zhorjelskim wokrjesu na kromje Wochožanskeje brunicoweje jamy. Měješe w 2000tych lětach nimale 200 wobydlerjow a słušeše wot lěta 1999 k Trjebinskej gmejnje. W lětomaj 2024 a 2025 je so wjes za brunicowu jamu wottorhała.
Miłoraz přisłušeše teritorijej Slepjanskeje narěče serbšćiny.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje hasowca jako Melratze pochadźa z lěta 1377.[2] Přez lětstotki słušeše serbska wjeska do wobsydstwa Mužakowskeho stawoweho knjejstwa, kotrež wobhospodarješe tule tež swójski wudwór.
Mjez 1966 a 1972 mějachu wobydlerjo južneho wjesneho dźěla swoje chěže wopušćić, dokelž dyrbješe so tutón dźěl Miłoraza za Wochožansku brunicowu jamu wotbagrować.
W februarje 2019 rozsudźi hórnistwowe předewzaće LEAG, zo ma so Miłoraz najebać planowaneho kónca wudobywanja brunicy w 2020tych lětach wotbagrować. Přesydlenje wobydlerjow na nowe stejišćo sewjernje Slepoho zahaji so 2019 a je so 2025 wotzamknyło.
Wobydlerstwo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Miłoraz słušeše k serbskemu rěčnemu rumej. Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 471 wot cyłkownje 473 Miłoražanow serbsce.[3] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 přeco hišće serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 78,4 %.[4]
Poslednja serbska wobydlerka, kotraž chodźeše wšědnje w serbskej drasće, zemrě w měrcu 2019.[5]
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2019; Podaća Slepjanskeje gmejny na swojej webstronje
- ↑ Miłoraz w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 255. [574 wobydlerjow, z nich 354 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 89 serbskich dźěći a młodostnych, 124 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Jadwiga Malinkowa: Poslednja drastynošerka Miłoraza pochowana. W: Pomhaj Bóh, 4/2019, str. 3
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Miłoraz – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Oficialne stronki Trjebina (němsce)