Mały pucherjak

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mały pucherjak
Mały pucherjak (Utricularia minor)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Pucherjakowe rostliny (Lentibulariaceae)
ród: Pucherjak[1][2] (Utricularia)
družina: Mały pucherjak
wědomostne mjeno
Utricularia minor
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Mały pucherjak (Utricularia minor) je rostlina ze swójby pucherjakowych rostlinow (Lentibulariaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Mały pucherjak je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 5 hač 15 cm. Wón je často w błóće zakótwjena wódna rostlina. Jeho wurostki docpěwaja dołhosć wot hač do 2 m.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena docpěwaja dołhosć wot 2 cm, su do 7-22 nitkojtych kónčkow rozdźělene a njesu 1-2 mm dołhe łójenske pucherje.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač awgusta. Blědožołte kćenja docpěwaja dołhosć wot 6 hač 9 mm a steja po dwěmaj hač po pjećoch w kićach, kotrež z wody wusahuja. Delnja hubka je owalna.

Łóji zwěrjata[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Z pomocu łójenskich pucherjow łóji małke wódne zwěrjata. Za to pucherje maja klapki z wotstejacymi seršćikami, kotrež so při dótkanju wočinja a podćišća dla zwěrja zaćehnje. Klapka so hnydom začini. Potom łójene zwěrjo so spožiwa.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w tymjenjach, jězorowych zaliwach, na bahnojtych łukach w 5-10 cm hłubokej w prawym měrje wutkatym, wapnitym wodźe nad pochatym błótom.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 408.
  2. W internetowym słowniku: Wasserschlauch

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 338 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije