Mólička woka
Mólička woka (Vicia hirsuta) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjad: | (Fabales) |
swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
tribus: | Fabeae |
ród: | Woka[1][2] (Vicia) |
družina: | Mólička woka |
wědomostne mjeno | |
Vicia hirsuta | |
(L.) Gray | |
Mólička woka (Vicia hirsuta) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Mólička woka je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 60 cm.
Stołpiki su ćeńke, klunkate.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Pjerite łopješka su šwižne, prědku přikušene abo třizubate a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 10 (12) mm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač julija. Kćenja su jasnowioletne, běłe abo namódreń běłe, docpěwaja dołhosć wot 3 hač 4 mm a steja po třoch hač po šesćoch w dołho stołpikatych kićach. Předewšěm pčołki a mjetele wopytuja kćenja dla bohateho nektara.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łušćinowy płody docpěwaja dołhosć wot něhdźe 1 cm, wobsahuje dwě symjeni a su mjechko kosmate.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na žitowych rolach, na pućach, drjebiznowych městnach a pustych płoninach. Preferuje ćopłe, w prawej měrje suche pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 561.
- ↑ W internetowym słowniku: Wicke
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 304 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 190 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Tutón zapisk wo botanice je hišće jara krótki. Móžeš pomhać jón dale wutwarjeć. Za to stłóč horjeka na Wobdźěłać.
Jeli maja w druhej rěči hižo wobšěrniši zapisk wo samsnej temje, móžeš tutón tež přełožić. |
Jeli ma zapisk wjace hač jedyn njedostatk, wužij prošu předłohu |