K wobsahej skočić

Lěsny buk

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Lěsny buk
Lěsny buk (Fagus sylvatica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Fagales)
swójba: Bukowe rostliny (Fagaceae)
podswójba: Fagoideae
ród: Buk[1][2] (Fagus)
družina: Lěsny buk[3]
wědomostne mjeno
Fagus sylvatica
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Lěsny buk[3] (Fagus sylvatica) je štom z roda bukow (Fagus) znutřka swójby bukowych rostlinow (Fagaceae). Dalše serbske mjeno je čerwjeny buk[1].

soliter, 20-30 lět stary
lěs nalěto
F. sylvatica 'Purpurea'
Štom w nazymskim barbenju
F. sylvatica 'Asplenifolia'
F. sylvatica 'Pendula'
F. sylvatica 'Purpurea'
F. sylvatica 'Quercifolia'
F. sylvatica 'Purpurea Tricolor'
F. sylvatica 'Cristata'
F. sylvatica 'Tortuosa'
Fagus sylvatica

Lěsny buk je lětozeleny štom, kotryž móže starobu wot něhdźe 300 lět docpěwać, při składnosći tež wjace.

Jako po jednym stejacy štom soliter w přerězku docpěwa wysokosć wot 25-30 m a twori šěroko so wupinacu owalnu kronu z 20 hač 30 m přeměrom, kotrejež delnje hałuzy nimale hač k pódźe dosaha. Stare sylne hałuzy su nimale wodorunje wustupowace a wot prawidłowneho schódneho rozrjada.

W hustym lěsu lěsny buk docpěwa wysokosć wot hač do 40 m a twori šwižnišu krónu, kotrejež nasada hakle w něhdźe 10-20 m wysokosć leži.

Wosebite rosćenske formy lěsneho buka su w časach intensiwneho wobhospodarjenja nastawane promjenske a nahłowne buki.

Skora lěsneho buka je ćeńka, hładka a šěra. Drjewo ma lochko čerwjenojte barbjenje, štož je k němskej pomjenowanju Rotbuche wjedło.

Schódnje zarjadowane jednore lisćowe łopjena su jejkojte z lochko žołmatej abo słabje zubatej kromu. Jich dołhosć docpěwa 5-10 cm, šěrokosć 3-7 cm, dołhosć stołpika 0,3-1,5 cm.

Lisćo so zbarbi w nazymje jaskrawje okerowožołte a so potom wotmjeta.

W starobje wot něhdźe 30 hač 200 lět kćěje a płodźi lěsny buk; při dobrych wuměnjenjach móže hižo z 15-20 lětami kmanosć ke kćěću docpěwa. Čas kćěwa je wot apryla hač meji.

Lěsny buk je jednodomny rózno splažny (monözisch), tuž twori žónske ale tež muske kćenja na tej samsnej rostlinje. Tute so jewja w rozdźělenych, skerje njenahladnych kwětnistwach z łopjenami na młodych wurostkach, muske kćenja w hustych, wisacych promjenjach, žónske kćenja zrunane po 2 (rědko 3) w jednej štyri-zapadakowej wobalce, kotraž so z wodrjewjenym płodowym hornčkom (cupula) nastanje.

Wopróšenje so přewjedźe powšitkownje přez wětr (anemofilija).

Jako płody so něhdźe 2 cm dołhe worjechi tworja, kotrež bukwicy. Tute zezrawja w septembrje hač oktobrje. Sedźa zwjetša po dwěmaj w płodowym hornčku hromadźe, přez čož typiska třihranita forma nastanje. Płody so wot zwěrjatow rozšěrjuja (coochorija).

Kónčiny rozšěrjenja sahaja wot južneje skandinawiskeje w sewjerje přez južnu Jendźelsku, Francosku a cyłu srjedźnu Europu hač k Pólskej, k zapadnej Ukrainje a Krimje, w juhu wot centralneje Španiskeje přez Korsiku a Italsku hač k Balkanskej połkupje.

Lěsny buk preferuje włóžno-ćopłi (atlantiski) klima z relatiwnje miłymi zymami a wysokimi spadkami a je předewšěm jako młody štom přećiwo sylnym zymskim mrózam, pózdnim mrózami, horcoće a suchoće čućiwy. Najlěpše rosćenje pokazuje lěsny buk na derje z wodu zastaranych ale njehaćenskomokrotowych stejnišćach z wutkatymi pódami; rosće wot płoneho kraja hač k wysokosći wot 1200 m, zdźěla 1600 m (Alpy), hdźež so předewšěm w hórskim měšanym lěsu w zhromadnosću wot šmrěka a jědli namaka. W južnych kónčinach rozšěrjenja lěsny buk rosće jenož we wysokich połoženjach horinow. Tam twori we wysokosći wot 1800 m hromadźe z čornej chójnu lěsnu hranicu.

Žiwe płoty z lěsnych bukow w Monschauer Heckenland

Dla jeho wysokosće, symetrije a swětło okerbarbneho nazymskeho barbjenja lěsny buk je woblubowany parkowy štom; z jeje mnoholičbnymi formami a sortami je najčasćišo w parkach a zelenišćach sadźana družina bukow.

W Eifel słuža žiwe płoty z lěsnych bukow k wobmjezowanje polow abo jako zdźěla domowysoki škit přećiwo wětrej wjele domow.

Drjewo lěsneho buka so w twarjenje meblow a znutřkownym wutwarje (parket, schody) wužiwa.

Nimo toho je wysokohódnolne palne drjewo z wysokej tepjenskej hódnotu, dołhim měrnym palenjom a sylnym tworjenjom žara.

Wot lěsneho buka eksistuje mnoholičbne parkowe a zahrodowe formy, kotrež so w barbjenju lisća, formje łopjenow abo rósće mjez sobu rozeznawaja. Někotre wariacije:

  • Stołpojty abo wuski kehelojty róst (něm. Säulen-Buche):
    • 'Dawyck' (zelene lisćo)
    • 'Dawyck Gold' (žołte lisćo)
    • 'Dawyck Purple' (purpurbarbne lisćo)
    • 'Rohan Obelisk' (purpurbarbne liscó)
  • Wisacy róst (něm. Trauer- abo Hänge-Buche):
    • 'Pendula' (zelene lisćo)
    • 'Aurea Pendula' (žołte lisćo)
    • 'Purple Pendula', 'Purple Fountain', 'Rohan Weeping' (purpurbarbne lisćo)
  • Njeprawidłowny róst:

hałuzy zhibkoróstne abo hadojće wjene

    • 'Tortuosa'; zelene lisćo, (něm. Süntel-Buche)
    • 'Tortuosa Purpurea'; purpurbarbne lisćo

Wotchilenja w lisćenju:

[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
  • 'Latifolia'; łopjena su zelene, wjetše hač normalne
  • 'Rotundifolia'; łopjena su zelene, małke, kruhojte
  • 'Asplenifolia'; łopjena su zelene, paproćojte (něm. Farnblättrige Buche)
  • 'Laciniata'; łopjena su zelene, (něm. Schlitzblättrige Rotbuche)
  • 'Rohanii'; łopjena su purpurbrune, zarěznjene a lapite
  • 'Rohanii Gold'; łopjena su žołtojte, zarěznjene a lapite
  • 'Purpurea'; łopjena su purpurne, (něm. Blutbuche)
  • 'Purpurea Latifolia', 'Atropunica', 'Riversii', 'Spaethiana', Swat Margret'; lisćo je jednobarbnje brunčerwjene hač čornočerwjene
  • 'Zlatia'; (něm. Gold-Buche) łopjena su na spočatku žołte, počasu so zelenjace
  • 'Quercifolia' łopjena su ćmowozelene, w formje na lisću dubow dopomnjo
  • 'Albomarginata'; łopjena su běle kromate
  • 'Argenteomarmorata'; łopjena su běle marmorowane
  • 'Purpurea Tricolor'; lisćo je purpurbarbne z njeprawidłownym róžobarbnymi kromami
  1. 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 57.
  2. W internetowym słowniku: Buche
  3. 3,0 3,1 W internetowym słowniku: Rotbuche
  • Botanica - Das Abc der Pflanzen. 10000 Arten in Text und Bild; Tandem Verlag (2003). ISBN 3-8331-1600-5 (němsce)
  • Ulrich Hecker: BLV Bestimmungsbuch Bäume und Sträucher. 3. Auflage; BLV München (1995) ISBN 3-405-13737-3 (němsce)
  • Roloff/Bärtels: Flora der Gehölze. Bestimmung, Eigenschaften, Verwendung. 3. Auflage; Ulmer Verlag, Stuttgart (2008). ISBN 978-3-8001-5614-6 (němsce)
  • Phillips, R. Der große Kosmos-Naturführer Bäume. 7. Auflage; Franckh-Kosmos-Verlag, Stuttgart (2004) ISBN 3-440-09720-X (němsce)
  • Erhardt, Götz, Bödeker, Seybold: Zander - Handwörterbuch der Pflanzennamen. 17. Auflage; Ulmer Verlag, Stuttgart (2002). ISBN 3-8001-3573-6 (němsce)
Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije