Lěsny nahlenc
| |
| Ilustracija lěsneho nahlenca (Oxalis acetosella) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Rosopsida) |
| podrjadownja: | (Rosidae) |
| rjad: | (Oxalidales) |
| swójba: | Nahlencowe rostliny (Oxalidaceae) |
| ród: | Nahlenc[1][2] (Oxalis) |
| družina: | Lěsny nahlenc |
| wědomostne mjeno | |
| Oxalis acetosella | |
| L. | |
Lěsny nahlenc (Oxalis acetosella) je rostlina ze swójby nahlencowych rostlinow (Oxalidaceae).
.jpg)
.jpg)
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Lěsny nahlenc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 5 hač 12 cm.
Pjenk je lězucy a šupiznaty.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Na spódku stejace třiličbne, wutrobojte łopjena so wot jednotliwych kćenjow přesahaja.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot apryla hač meje. Kćenja maja dołhe stołpiki. Pjeć běłych, rědko róžojtych abo módrojtych krónowych łopješkow docpěwa dołhosć wot 10 hač 15 mm a je zwjetša wioletnje abo purpurowje žiłkate. Za čas lěta a nazymy wustupuja přidatne stołpikate kćenjowe pupki, kotrež so njepukaja. Keluškowe łopješka su dołhojće-lancetojte.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w lěsach. Preferuje čerstwe a włóžne, stuchłe pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w Europje rozšěrjena, ale w juhu w horinach wustupuje.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 279.
- ↑ W internetowym słowniku: Sauerklee
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 154 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)