K wobsahej skočić

Lěsny kozylist

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Lěsny kozylist
Lěsny kozylist (Lonicera periclymenum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Jadrowe eudikotyledony
  Asteridy
Euasteridy II
rjad: (Dipsacales)
swójba: Kozylistowe rostliny (Caprifoliaceae)
ród: Kozylist[1][2] (Lonicera)
družina: Lěsny kozylist
wědomostne mjeno
Lonicera periclymenum
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Lěsny kozylist (Lonicera periclymenum) je rostlina ze swójby kozylistowych rostlinow (Caprifoliaceae).

Lěsny kozylist je łaženski kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 2 hač 3 m.

Stołpik je wijaty.

Łopjena su šěroko lancetojte abo owalne, na hornim boku zelene, na delnim boku šěromódrozelene a přećiwostejne. Wone docpěwaja dołhosć wot 4 hač 10 cm a maja krótki stołpik.

Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja sylnje wonja a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 5 cm a steja w hłójčkojtych kwětnistwach. Króna je nažołć běła hač čerwjenje přeběžane. Kćenja so wječor pukaja a potom wosebite intensiwnje wonja.

Jahody su ćmowočerwjene, nic zrosćene a słabje jědojte.

Rosće w lisćowych lěsach, na swětlinach, lěsnych kromach a w kerčinach. Preferuje małowapnate pódy na stejnišćach z wyšej włóžnosć powětra.

Rostlina je w zapadnej a srjedźnej Europje, sewjernje hač do južneje skandinawiskeje, južnje hač do srjedźneje Italskeje a Korsiki rozšěrjena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 213.
  2. W internetowym słowniku: Geißblatt
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 464 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 434 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije