Kulojta pihawka
| |
| Kulojta pihawka (Traunsteinera globosa) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| swójba: | Orchidejowe rostliny (Orchidaceae) |
| podswójba: | Orchidoideae |
| tribus: | Orchideae |
| podtribus: | Orchidinae |
| ród: | Pihawka (Traunsteinera) (Traunsteinera) |
| družina: | Kulojta pihawka |
| wědomostne mjeno | |
| Traunsteinera globosa | |
| (L.) Rchb. (1842) | |
Kulojta pihawka (Traunsteinera globosa) je rostlina ze swójby orchidejowych rostlinow (Orchidaceae).
Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kulojta pihawka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 60 cm.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena su proste, zrunane, namódreń zelene, wosebje w delnim dźělu stołpika.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot junija hač julija. 30-80 bałdrijanojće wonjacych, róžojtych, rědko běłych, kćenjow steji w kulojtym hač wótro-kehelojtym, hustym kwětnistwje a docpěwa šěrokosć wot 1 cm. Kćenjowe łopješka njesu dołhe kónčki a su najprjedy helmojće hromadu nygace a pozdźišo zwónčkojće wotstejace. Wotroha je dele zhibnjena. Hubka je třiškałobowa a ćmowopurpurowje dypkata.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na wapnowych suchich trawnikach alpskich srjedźnych horinow, na wotewrjenych hórskich łukach Alpow. Preferuje čerstwe, bazowe, zwjetša wapnite, čumpate kamjentne a hlinjane pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w horinach srjedźneje a južneje Europy rozšěrjena.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 226 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 104 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
