Kosmata žandawa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Kosmata žandawa
Kosmata žandawa (Genista pilosa)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Žandawa[1][2] (Genista)
družina: Kosmata žandawa
wědomostne mjeno
Genista pilosa
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Kosmata žandawa (Genista pilosa) je kerkowa rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je jachlowc.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kosmata žandawa je w lěću zeleny, ležacy hač zrunany kerk, kotryž docpěje wysokosć wot 15 hač 30 (40) cm a šěrokosć wot hač do 80 cm. Sorta 'Vancouver Gold' njese złotožołte kćenja a docpěje wysokosć wot hač do 45 cm.

Młode hałuzy, kćenja a spódki łopjenow su kosmate. Hałuzy njenjesu ćernje a su zrunane abo lězuce a žłobikowane.

Ćmowozelene łopjena docpěja dołhosć wot 4 hač 15 mm a su njedźělene a owalne.

Kćěje wot meje hač junija. Kćenja docpěja dołhosć wot 8 hač 16 mm a steja po jedym hač po třoch w łopjenowych rozporach.

Łušćinowy płód je kosmaty a docpěje dołhosć wot 1,5 hač 2,5 cm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na holach, lěsnych a pućowych kromach, skalnych zwisach a w lěsach. Ma radšo małowutkate, kisalne pódy w krajinach z miłymi zymami.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 671.
  2. W internetowym słowniku: Ginster

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 410 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 318 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije