Jednokwětna kokorička
| |
| Jednokwětna kokorička (Polygonatum odoratum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Hromakowe rostliny (Asparagaceae) |
| podswójba: | Ruskusowe rostliny (Nolinoideae) |
| ród: | Kokorička[1][2] (Polygonatum) |
| družina: | Jednokwětna kokorička |
| wědomostne mjeno | |
| Polygonatum odoratum | |
| (Mill.) Druce | |
Jednokwětna kokorička (Polygonatum odoratum) je rostlina ze swójby całtkowych rostlinow (Convallariaceae) kotraž je nětko dźěl podswójby ruskusowych rostlinow (Nolinoideae) znutřka swójby hromakowych rostlinow (Asparagaceae). Dalše serbske mjeno je běły korjeń.
Wopisanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Jednokwětna kokorička je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 45 cm.
Pjenk njese kulojte błuznički, kotrež so wot wotemrěnych stołpikow zawostaja.
Přewisowacy, wótrohranity stołpik njese zwjetša horje měrjene łopjena.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Měnjate łopjena docpěwaja dołhosć wot 3 hač 14 cm a su šěroko-eliptiske, na delnim boku šěrozelene.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač junija. Wonjace, wisace kćenja docpěwaja šěrokosć wot 5 hač 7 mm a steja po jednym abo po dwěmaj. Šěsć kćenjowych łopješkow je k rołce zrosćene a běłe a na swobodnych kónčnych zelenojte a nahe. Jich rołka docpěwa dołhosć wot 12 hač 30 mm, při čimž je w srjedźišću tróšku brjuchata.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Jahody su módročorne.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w swětłych, ćoplišich (dubowych a chójnowych) lěsach a na lěsej bliskich skałach. Preferuje wapnite pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Synonymy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Synonymy wot Polygonatum odoratum (Mill.) Druce su: Convallaria odorata Mill., C. polygonatum L., Polygonatum hondoense Nakai ex Koidzumi, P. japonicum C.Morren & Decaisne, P. langyaense D.C.Zhang & J.Z.Shao, P. maximowiczii F.Schmidt, P. odoratum f. ovalifolium Y.C.Chu et al., P. officinale Allioni, P. officinale var. papillosum Franchet, P. planifilum Kitagawa & Hir. Takahashi, P. quelpaertense Ohwi, P. simizui Kitagawa, P. thunbergii C.Morren & Decaisne, P. vulgare Desf..
Noty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 199.
- ↑ W internetowym słowniku: Weißwurz
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 34 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 182 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
