Jan Bok

Jan Bok (němsce Johannes (tež Hans abo Hanns) Bock, łaćonsce Johannes Bocatius) (* 25. decembra 1569 we Wětošowje; † 12. nowembra 1621 w Uherskim Brodźe) běše delnjoserbski basnik, diplomat Sedmihródskeho wjerchowstwa a pedagoga.

Žiwjenje

Jan Bok narodźi so jako syn překupca Pětša Boka we Wětošowje. Wón studowaše w Drježdźanach a pozdźišo tež we Wittenbergu, hdźež běše Serb a kurwjerchowski lěkar Kaspar Peuker jeho wučer.

Bok skutkowaše w Prešovje a Košicach. W Košicach přewza wón w lěće 1599 wjednistwo ewangelskeje šule a 1604 bu z měšćanskim sudnikom. Za madźarsko-sedmihródskeho hrabju Bocskaj běše w diplomatiskej słužbje. Kejžor Rudolf II. zasudźi jeho za to k wjacorym lětam jatby w Praze.

Jan Bok liči k najwuznamnišim basnikam swojeho časa. Wón njeseše kejžorski titul Poeta laureatus ceasareus („skrónowany basnik”).

Česćenja

Při cyrkwi we Wětošowje dopomni taflička na Jana Boka, tohorunja w Košicach. Tam buchu tež dróha, srjedźna šula a měšćanska knihownja po Boku pomjenowane.

Literatura

• Frido Mětšk: Bok, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 62f.