Hładka motawa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Hładka motawa
Hładka motawa (Lolium perenne) (nalěwo)

Wulka motawa (Lolium multiflorum) (naprawo)

systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: Pooideae
ród: Motawa[1][2] (Lolium)
družina: Hładka motawa[3]
wědomostne mjeno
Lolium perenne
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Hładka motawa[3] (Lolium perenne) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae). Dalše serbske mjeno je němska motawa.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Hładka motawa je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 70 cm.

Stwjelca docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 4 mm.

Łopjena su ćmowozelene.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač oktobra. Kćenja steja w 20 cm dołhich, płonych kłosach, při čimž kłóski docpěwaja dołhosć wot 1,5 cm a z wuskim boku na wósce leža. Přikrywne pluwizny su něhdźe tak dołhe kaž kryjace pluwizny. Kłóski njenjesu kochty.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na pastwach, łukach, pyšnych a parkowych trawnikach, sportnišćach, pućach a stupowych městnach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Podobna družina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Wulka motawa (Lolium multiflorum) ma hač do 3 cm dołhe kłóski a hač do 1,5 cm dołhe kochty. Rostlina so jako picnu trawu kultiwuje.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 269.
  2. W internetowym słowniku: Lolch
  3. 3,0 3,1 W internetowym słowniku: Weidelgras

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 398 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 454 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije