Hórski dźećel
| |
| Hórski dźećel (Trifolium montanum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
| podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
| ród: | Dźećel[1][2] (Trifolium) |
| sekcija: | Lotoidea |
| družina: | Hórski dźećel |
| wědomostne mjeno | |
| Trifolium montanum | |
| L. | |
Hórski dźećel (Trifolium montanum) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Hórski dźećel je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač do 40 (50) cm. Rostlina je zrunana abo wustupowaca a husto kosmata.
Zrunane stołpiki su běłowołmaće kosmate.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Třiličbne łopjena su dołhostołpikowe. Łopješka su dołhojće-jejkojte hač lancetojte a kałačowótře zubate. Wone su na delnim boku mjechkokosmate.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wón kćěje wot meje hač do julija (septembra). Krótkostołpikate kćenja su běłe a steja po 25-50 w kulowatych hač jejkojtych, 1,5-2 cm wulkich hłójčkach. Keluškowa rołka je 10-nerwna, kosmata a njese wuske, runje dołhe zubki. Króna docpěwa dołhosć wot 7 hač do 10 mm.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wón rosće na suchich łukach, w kerčinach, na lěsnych kromach, na suchich zwisach, na pućowych skłoninach a we swětłych lěsach. Preferuje w prawym měrje suche, małodusykate, wapnite, humusowe pódy.
Prjedy družina bě dale rozšěrjena a časćiša. Ale wjele stejnišćow bu za čas zańdźenych lětdźesatkow intensiwnje jako syćenske łuki abo pastwy wužiwane abo zalěsnjene. Družina njewutraje hnój a maksimalnje jedyn posyk w lěće.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Hórski dźećel je w nimale cyłej Europje a zapadnej Aziji rozšěrjeny, při čimž na sewjer hač do južneje Skandinawiskeje a na juh hač do horinow wustupuje.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 109.
- ↑ W internetowym słowniku: Klee
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 184 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 82 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 188 (němsce)
- Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)
Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
 |
Tutón zapisk wo botanice je hišće jara krótki. Móžeš pomhać jón dale wutwarjeć. K tomu stłóč horjeka na Wobdźěłać.
Jeli eksistuje w druhej rěči hižo bóle wuwity zapisk ze samsnej temu, móžeš tež z tutoho přełožować. |
Jeli ma zapisk wjace hač jedyn njedostatk, wužij prošu předłohu |