Dołha husowka
| |
| Dołha husowka (Arabis turrita) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Brassicales) |
| swójba: | Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae) |
| ród: | Husowka[1][2] (Arabis) |
| družina: | Dołha husowka |
| wědomostne mjeno | |
| Arabis turrita | |
| L. | |
Dołha husowka (Arabis turrita) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Dołha husowka docpěwa wysokosć wot 10 hač do 70 cm.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Spódnje łopjena su wusko-jejkojte a njeprawidłownje zubate. Stołpikowe łopjena su dołhojte z wutrobojtym spódkom.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot apryla hač do junija. Kwětnistwo je deleka łopjenate. 4, nažołć běłe krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 6 hač 8 mm.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płody su truki, kotrež wobłukaće přewisuje a docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 12 (15) cm a šěrokosć wot 2 hač do 3 mm.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w swětłych lěsach, w kerčinach a na skalnych zwisach. Preferuje ćopłotu.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w južnej Němskej, Jurje, Alpach a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 158.
- ↑ W internetowym słowniku: Gänsekresse
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 26 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 116, jako podobna družina Turm-Gänsekresse (Arabis turrita) pod hesłom Turmkraut (Arabis glabra, Turritis glabra) (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)