Dołha husowka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Dołha husowka
Dołha husowka (Arabis turrita)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy II
rjad: (Brassicales)
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae)
ród: Husowka[1][2] (Arabis)
družina: Dołha husowka
wědomostne mjeno
Arabis turrita
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Dołha husowka (Arabis turrita) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Dołha husowka docpěwa wysokosć wot 10 hač do 70 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Spódnje łopjena su wusko-jejkojte a njeprawidłownje zubate. Stołpikowe łopjena su dołhojte z wutrobojtym spódkom.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot apryla hač do junija. Kwětnistwo je deleka łopjenate. 4, nažołć běłe krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 6 hač 8 mm.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody su truki, kotrež wobłukaće přewisuje a docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 12 (15) cm a šěrokosć wot 2 hač do 3 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w swětłych lěsach, w kerčinach a na skalnych zwisach. Preferuje ćopłotu.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w južnej Němskej, Jurje, Alpach a južnej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 158.
  2. W internetowym słowniku: Gänsekresse

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 26 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 116, jako podobna družina Turm-Gänsekresse (Arabis turrita) pod hesłom Turmkraut (Arabis glabra, Turritis glabra) (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije