K wobsahej skočić

Cuza pyskawa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Cuza pyskawa
Cuza pyskawa (Geranium pyrenaicum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy II
rjad: (Geraniales)
swójba: Pyskowničkowe rostliny (Geraniaceae)
ród: Pyskawa[1][2] (Geranium)
družina: Cuza pyskawa
wědomostne mjeno
Geranium pyrenaicum
Burm. fil.
Wobdźěłać
p  d  w

Cuza pyskawa (Geranium pyrenaicum) je rostlina ze swójby pyskowničkowych rostlinow (Geraniaceae).

Cuza pyskawa je dwulětna rostlina abo trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 25 hač 70 cm.

Stołpik je zrunany abo postupacy, rozhałuzowany, wotestejo kosmaty.

Łopjena su přećiwostejne, we wobrysu kulojte, hač do srjedźišća rukojte, pjećdźělne hač dźewjećdźělne a docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 7 cm.

Kćěje wot meje hač oktobra. Kćenja su jasnowioletne, docpěwaja šěrokosć wot 1 hač 2 cm a přesahaja łopjena. Krónowe łopješka su hłuboko wutrobojće zarězane a docpěwaja dołhosć wot 7 hač 10 mm a su dwójce tak dołhe kaž keluškowe łopješka.

Rosće na pućach, drjebiznowych městnach, w žiwych płotach, na njerodźojtych pastwach a pustych płoninach. Preferuje wutkate pódy w krajinach z miłym klimatom.

Rostlina pochadźa z horinow južneje Europy a je při nas we wysokosć wot hač do 1800 m zdomjacnjena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 410.
  2. W internetowym słowniku: Storchschnabel
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 220 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 48 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije