Brunočerwjeny stawač
| |
| Epipactis atrorubens (Epipactis atrorubens) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| swójba: | Orchidejowe rostliny (Orchidaceae) |
| podswójba: | Epidendroideae |
| tribus: | Neottieae |
| podtribus: | Limodorinae |
| ród: | Stawač (Epipactis) |
| družina: | Brunočerwjeny stawač |
| wědomostne mjeno | |
| Epipactis atrorubens | |
| (Hoffm. ex Bernh.) Besser (1809) | |
Brunočerwjeny stawač (Epipactis atrorubens) je rostlina ze swójby orchidejowych rostlinow (Orchidaceae).
Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Brunočerwjeny stawač je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 60 cm.
Stołpik je čerwjenojty, horjeka móškojće kosmaty.
Łopjena su dwurynčkojće přirjadowane, lancetojte abo jejkolancetojte a dlěše hač stołpikowe čłony a deleka často čerwjenowioletne.
Kćěje wot junija hač awgusta. Po wanili wonjace, lochko nygace kćenja docpěwaja wulkosć wot něhdźe 1,5 cm. Kćenjowe łopješka su ćomnopurpurne. Hubka je dwurozdźělna. Zwonkowne tři kćenjowe łopješka su lancetojte a docpěwaja dołhosć wot 6 hač 8 mm. Znutřkowne kćenjowe łopješka su swětliše.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće we swětłych lěsach, kerčinach a na lěsnych kromach. Preferuje suche, zwjetša wapnite, malowutkate, ćopłe pódy w połsćinje.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 344 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 102 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
