Běła rězna
Běła rězna (Carex alba) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Monokotyledony | |
Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
ród: | Rězna[1][2] (Carex) |
družina: | Běła rězna |
wědomostne mjeno | |
Carex alba | |
Scop. | |
Běła rězna (Carex alba) je rostlina z podroda wšelakokłóskatych rěznow ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Běła rězna docpěwa wysokosć wot 10 hač do 30 cm. Rostlina wutwori trawniki a ma podzemske wotnožki.
Stołpik je tupy a třihranity.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Proste, nahe łopjena docpěwaja šěrokosć wot 1 hač do 1,5 mm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač do junija. Muske kłosy su nakónčne, mjeztym zo žónske kłosy su čumpatopłodowe a docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 10 mm a steja na 0,5-3 cm dołhich, zrunanych stołpikach. Hornja žónska kłosa často muske kłosy přesahuje. Pluwizny su běłokožowe.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płodowe hadźicy su kulowate a žołtojte.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w ćopłotu lubowacych lisćowych lěsach a chójnowych lěsach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w južnej Němskej, w Alpach, w Pyrenejach, w Karpatach a horinach sewjerneje Balkanoweje połkupy.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 421.
- ↑ W internetowym słowniku: Segge
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 420 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)