Běła maslenka
| Ilustracija běłeje maslenki (Ranunculus aconitifolius) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledony | |
| rjad: | (Ranunculales) |
| swójba: | Maslenkowe rostliny (Ranunculaceae) |
| podswójba: | Ranunculoideae |
| tribus: | Ranunculeae |
| ród: | Maslenka[1][2] (Ranunculus) |
| družina: | Běła maslenka |
| wědomostne mjeno | |
| Ranunculus aconitifolius | |
| L. | |
Běła maslenka (Ranunculus aconitifolius) je rostlina ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Běła maslenka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 50 cm.
Stołpik je zrunany a hałuzojty.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su rukojte a pjećdźělne hač sydomdźělne. Spódnje łopjena su dołho stołpikate, mjeztym zo stołpikowe łopjena sedźace su. Jich wotrězki su šěroko jejkojte a nimale hač do kónca zubate. Srjedźny wotrězk je krótko stołpikaty.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač julija. Běłe kćenja docpěwa wulkosć wot 1 hač 2,5 cm a steja w pakići. Jich stołpiki su kosmate. Keluškowe łopjena su zwonka často čerwjenje přeběžane a zahe wotpadnu.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na rěčnych brjohach, žórłowych městnach, hnojenych włóžnych łukach a w swětłych włóžnych lěsach. Preferuje silikatne pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w horinach srjedźneje a južneje Europy, w Alpach hač do wysokosćow wot 2600 m, rozšěrjena.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 250.
- ↑ W internetowym słowniku: Hahnenfuß
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 42 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 132 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)