K wobsahej skočić

Žymjerojce

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Žymjerojce
Simmersdorf
Połoženje na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Tśěšojce-Žymjerojce
zagmejnowanje: 2001
wobydlerstwo: 258 (2018)
přestrjeń: 8,65 km²
wysokosć: 86 metrow n.m.hł.
51.69083333333314.60638888888986
póstowe čisło: 03149
předwólba: 035695
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Žymjerojcaŕ/-ka
adjektiw:
žymjerojski
skłonowanje:
, tam, Žymjerojce, , tam

Žymjerojce (němsce Simmersdorf) su wjes na juhu Delnjeje Łužicy we wokrjesu Sprjewja-Nysa, kotraž słuša wot lěta 2002 do gmejny Tśěšojce-Žymjerojce.

Wjes nadeńdźe so w Delnjej Łužicy při Małksy, něhdźe štyri kilometry južnje Baršća a njedaloko wujězda awtodróhi A15 (BłótaWrócław). Přez Žymjerojce wjedźe zwjazkowa dróha 115 z Baršća do Běłeje Wody. Hač do lěta 1996 měješe wjes tež zastanišćo při železniskej čarje Běła Woda–Baršć. Rěčka Małksa tworja hranicu mjez Žymjerojcami a Tśěšojcami.

Susodne wjeski su Domašojce na sewjerozapadźe, Tśěšojce na wuchodźe, Kósmejce na juhu kaž tež Smaržow a Jaty na zapadźe.

Prěnje pisomne naspomnjenje Žymjerojc pochadźa z lěta 1510. Mjeno bu najskerje wotwodźene wot staroserbskeho wosoboweho mjena Žiwoměr. Wjes měješe kubło, kotremuž słušeše nanajpozdźišo wot lěta 1835 wodowy młyn. Cyrkwinsce słušeja Žymjerojce do Tśěšojčanskeje wosady.

Hač do lěta 2001 tworjachu Žymjerojce samostatnu gmejnu, kotraž so potom ze susodnymi Tśěšojcami zjednoći.

Po statistice Arnošta Muki rěčeše w Žymjerojcach srjedź 1880tych lět hišće 75 wot cyłkownych 203 wobydlerjow delnjoserbsce (37 %).[1] Po swědčenju wěsteho šołty Jakuba z Małeho Kólska móžachu tehdy hišće wšitcy wobydlerjo nad 50 serbsce, tući mjez 30 a 50 serbsce rozumjachu a trochu tež powědachu, z dźěćimi a młodostnymi so pak jenož hišće němsce rěčeše.[2]

W statistice Arnošta Černika z lěta 1956 so wjes hižo njejewi, dokelž tam mjeztym nichtó wjace serbsce njerěčeše.

wuwiće wobydlerstwa w Žymjerojcach wot 1875 do 2000[3]
lěto wobydlerstwo lěto wobydlerstwo lěto wobydlerstwo
1875 197 1939 379 1981 324
1890 198 1946 414 1985 310
1910 306 1950 419 1989 299
1925 289 1964 367 1995 303
1933 344 1971 355 2000 321
  1. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  2. Arnošt Muka: Statistika Łužiskich Serbow. Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880–1885. Budyšin 1884–86, str. 53 sl.
  3. Historisches Gemeindeverzeichnis des Landes Brandenburg 1875 bis 2005. Landkreis Spree-Neiße. Landesbetrieb für Datenverarbeitung und Statistik Land Brandenburg, 2006, wotwołany dnja 19. awgusta 2017 (PDF; 331 kB).
  • Žymjerojce w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije