Žołty štyrjownik
| |
| Žołty štyrjownik (Lotus maritimus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eurosidy I | |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
| podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
| ród: | Ledźbjenc[1] (Lotus) |
| družina: | Žołty štyrjownik |
| wědomostne mjeno | |
| Lotus maritimus | |
| L. | |
Žołty štyrjownik (Lotus maritimus) (syn.: Tetragonolobus maritimus (L.) Roth) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žołty štyrjownik je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 10 hač 30 cm.
Stołpik je ležacy hač wustupowace.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su namódreń zelene a pjećličbnje pjerite. Delnje łopjena na stołpiku sedźa.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač junija. Swětłožołte kćenja su dołho stołpikate, steja po jednym abo po dwěmaj w rozporach a docpěja dołhosć wot 2,5 hač 3 cm. Pod kóždym kćenjom je třiličbne łopješko. Chorhojčka je jara wulka.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łušćinowy płód ma štyri křidłate hrany a docpěje dołhosć wot 4 hač 5 cm a šěrokosć wot 3 mm.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na suchich trawnikach nad wapnom, žórłowych městnach na zwisach a łuhojtych łukach. Ma radšo ćopłe, bazowe pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena, při čimž sewjernje hač južneje Skandinawiskeje wustupuje.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 232.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 148, pod wědomostnym mjenom Tetragonolobus maritimus (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 324, pod woběmaj wědomostnymaj mjenomaj, ale tudyši synonym je tamniše prěnje mjeno (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Žołty štyrjownik. W: FloraWeb.de. (němsce)