Žołty štyrjownik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Žołty štyrjownik
Žołty štyrjownik (Lotus maritimus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Ledźbjenc[1] (Lotus)
družina: Žołty štyrjownik
wědomostne mjeno
Lotus maritimus
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Žołty štyrjownik (Lotus maritimus) (syn.: Tetragonolobus maritimus (L.) Roth) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).

Tetragonolobus maritimus

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žołty štyrjownik je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 10 hač 30 cm.

Stołpik je ležacy hač wustupowace.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su namódreń zelene a pjećličbnje pjerite. Delnje łopjena na stołpiku sedźa.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač junija. Swětłožołte kćenja su dołho stołpikate, steja po jednym abo po dwěmaj w rozporach a docpěja dołhosć wot 2,5 hač 3 cm. Pod kóždym kćenjom je třiličbne łopješko. Chorhojčka je jara wulka.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łušćinowy płód ma štyri křidłate hrany a docpěje dołhosć wot 4 hač 5 cm a šěrokosć wot 3 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na suchich trawnikach nad wapnom, žórłowych městnach na zwisach a łuhojtych łukach. Ma radšo ćopłe, bazowe pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena, při čimž sewjernje hač južneje Skandinawiskeje wustupuje.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 232.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 148, pod wědomostnym mjenom Tetragonolobus maritimus (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 324, pod woběmaj wědomostnymaj mjenomaj, ale tudyši synonym je tamniše prěnje mjeno (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije