Mała kopřiwa
Mała kopřiwa (Urtica urens) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eurosidy I | |
rjad: | (Rosales) |
swójba: | Kopřiwowe rostliny (Urticaceae) |
tribus: | Urticeae |
ród: | Kopřiwa[1][2] (Urtica) |
družina: | Mała kopřiwa |
wědomostne mjeno | |
Urtica urens | |
L. | |
Mała kopřiwa (Urtica urens) je rostlina ze swójby kopřiwowych rostlinow (Urticaceae). Dalše serbske mjeno je žahalca.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Mała kopřiwa je jednodomna, jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 60 cm.
Stołpik je njewobšěrny a štyrihranity.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su přećiwostejne, eliptiske abo jejkojte, tupe, swětłozelene a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 4 (5) cm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač septembra. Pakić njese muske a žónske kćenja a je krótša hač łopjenowy stołpik.
Palne kosmy a wobsahowe maćizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Při dótknjenju špicy palnych kosmow wotłamaja, kaž kanile do kože so drěja a jich wobsah wuprózdnja. Wobsah wobsteji z histamina, acetylcholina, mrowjaceje kisaliny a hišće nic dokładnje identifikowaneho jěda. Palenje je při tutej družinje sylniše hač při wulkej kopřiwje.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na smjećowych městnach, zanjerodźenych zahrodach, hnojowych městnach, winicach, hródźach. Preferuje ekstremnje dusykate pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 210.
- ↑ W internetowym słowniku: Brennnessel
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 350, jako podobna družina Kleine Brennnessel (U. urens) pod hesłom Große Brennnessel (Urtica dioica) (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 342 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)