Šipojta žerchej

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Šipojta žerchej
Šipojta žerchej (Lepidium draba)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy II
rjad: (Brassicales)
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brassicaceae)
ród: Žerchej[1][2] (Lepidium)
družina: Šipojta žerchej
wědomostne mjeno
Lepidium draba
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Šipojta žerchej (Lepidium draba) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brassicaceae). W někotrych žórłach so jako Cardaria draba wodźe.

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Šipojta žerchej je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 50 cm.

Stołpik njese wjele łopjenow.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su dołhoće-jejkojte, njeprawidłownje zubate. Delnje łopjena su stołpikate, zubate a zahe zwjadnu. Hornje łopjena stołpik wobpřimaja.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač julija. Běłe kćenja docpěwaja šěrokosć wot 5 hač 6 mm a wobsteja ze štyrjoch wopak-jejkojtych, 3-4 mm dołhich krónowych łopješkow. Wone steja w hustych kićach, při čimž wjace kićow pozdatny wokołk wutwori.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Truki su wutrobojte, lědma wopłonjene, njekřidłaty a docpěwaja šěrokosć wot 4 hač 5 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w njerodźowych wobrostach na pućach, nadróžnych kromach, železniskich nasypach, drjebiznowych městnach a winicach. Preferuje suche, zwjetša małohumusowe, bazowe pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena, mjeztym pochadźa originalnje ze srjedźneje Azije a juhowuchodneje Europy a so je wosrjedźa 19. lětstotka za čas natwarjenju železnicowych linijow sylnje rozšěriła.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 673.
  2. W internetowym słowniku: Kresse

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 20 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 122 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije