Łučny pupawač
| |
| Łučny pupawač (Succisa pratensis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy II | |
| rjad: | (Dipsacales) |
| swójba: | Drapalcowe rostliny (Dipsacaceae) |
| ród: | Pupawač[1][2] (Succisa) |
| družina: | Łučny pupawač |
| wědomostne mjeno | |
| Succisa pratensis | |
| Moench | |
Łučny pupawač (Succisa pratensis) je rostlina ze swójby drapalcowych rostlinow (Dipsacaceae). Dalše serbske mjeno je čertowy stólc.
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łučny pupawač je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač do 80 cm.
Pjenk je krótki, kaž wotkusnjeny. Stołpiki su přilěhaće kosmate.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Spódnje łopjena su owalnje hač (šěroko-)lancetojte, zwjetša cyłokromne a stołpikate.
Rostlina njese małko stołpikowych łopjenow, kotrež su sedźace.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot julija hač septembra. Kćenja tworja połkulowate abo kulowate hłójčki, kotrež docpěwaja wulkosć wot 1,5 hač do 2,5 cm. Jednotliwe kćenja su štyristołpowe a módrowioletne. Kćenjowa króna docpěwa dołhosć wot 4 hač 7 mm a je 4-trodlata, lila hač módrowioletna. Znutřkowne keluchi maja 4 hač 5 čornych, 1 mm dołhich seršćow. Zwonkowne keluchi su štyrihranite, hrubokosmate a njesu štyri třiróžkate zubki. Přikrywne łopješka su lancetojte.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na bahnowych a suchich hórskich a włóžnych łukach a w niskich bahnach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ W internetowym słowniku: Teufelsabbiß
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 447.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 24 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 320 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 202 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)