Łučna wonjanka
| |
| Łučna wonjanka (Anthoxanthum odoratum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| podrjadownja: | (Commelinidae) |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
| podswójba: | Pooideae |
| ród: | Wonjanka (Anthoxanthum) |
| družina: | Łučna wonjanka |
| wědomostne mjeno | |
| Anthoxanthum odoratum | |
| L. | |
Łučna wonjanka (Anthoxanthum odoratum) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae). Dalše serbske ludowe mjena su wonjaca trawa, synowóń, brunka, synowa wóń, słodźa trawa a słódka trawa.
Wopisanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łučna wonjanka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 60 cm. Rostlina wutwori małke kupy , w kotrychž njekćějace stołpiki wustupja.
Łopjena docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 6 mm, su módrozelene a słodźa hórko. Łopjenowa kóžka docpěwa dołhosć wot 1 hač 2 mm a je přikušena a zubata.
Kćěje wot apryla hač julija. Kćenja steja we krótkim, wuskim, jejkojtym hač walcojtym nažołć błyšćacym kwětnistwje z dołhosću wot 2 hač 4 cm. Kłóski su jednokćenjowe a docpěwaja dołhosć wot 8 mm a su jara wuske, prjedy swětłozelene, pozdźišo swětłobrune a maja štyri přikrywne pluwizny.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na suchich łukach a pastwach, we swětłych lěsach, na lěsnych kromach a w skłoninach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 390 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 446 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)