Łučna křižnička
| |
| Łučna křižnička (Polygala vulgaris) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Křižničkowe rostliny (Polygalaceae) |
| ród: | Křižnička[1] (Polygala) |
| družina: | Łučna křižnička |
| wědomostne mjeno | |
| Polygala vulgaris | |
| L. | |
Łučna křižnička (Polygala vulgaris) je rostlina ze swójby křižničkowych rostlinow (Polygalaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łučna křižnička je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 5 hač 20 cm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač awgusta. Kič je spočatnje zawalita, pozdźišo podlěšena. Kćenja su módre abo fijałkojte, rědko róžojte abo běłe. Bóčne kćenjowe křidleška docpěwaja dołhośc wot 6 hač 8 mm.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na suchich trawnikach, nad silikatowej kamjeniznu, na holach, pućowych kromach a w skłoninach. Preferuje bazochudych, kisałych podach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 220.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 238 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łučna křižnička. W: FloraWeb.de. (němsce)