Čerwjena pawija

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Čerwjena pawija
Čerwjena pawija (Aesculus pavia)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy II
rjad: (Sapindales)
swójba: Mydłowcowe rostliny (Sapindaceae)
podswójba: Jěrowcowe rostliny (Hippocastanoideae)
ród: Jěrowc[1][2] (Aesculus)
družina: Čerwjena pawija
wědomostne mjeno
Aesculus pavia
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Čerwjena pawija (Aesculus pavia) je štom ze ze swójby mydłowcowych rostlinow. Prjedy słušeše do swójby jěrowcowych rostlinow (Hippocastanaceae).

Rostlina je jedyn ze staršeju čerwjeneho jěrowca (Aesculus x carnea).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Čerwjena pawija je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 6 hač 10 cm. Pupki njejsu lěpjate.

Hałuzy su wodorune abo wisace.

Łopjena su rukojće dźělene a wobsteja z 5-7 stołpikatych, 8-14 dołhich łopješkow z njeprawidłownje rězanej kromu.

Kćěje wot meje hač junija. Kćenja wobsteja ze štyrjoch njejenak dołhich krónowych łopješkow a steja po małkich w pakićach na kóncu hałuzow. Keluch je žałzojće kosmaty.

Jejkojty kapslowy płód nima kałače. Symjenja su brune.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je domjacy w sewjernej Americe a w Europje w parkach wustupuje.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 179.
  2. W internetowym słowniku: Roßkastanie

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 154 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije