Čerwjena pawija
Napohlad
Čerwjena pawija (Aesculus pavia) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eurosidy II | |
rjad: | (Sapindales) |
swójba: | Mydłowcowe rostliny (Sapindaceae) |
podswójba: | Jěrowcowe rostliny (Hippocastanoideae) |
ród: | Jěrowc[1][2] (Aesculus) |
družina: | Čerwjena pawija |
wědomostne mjeno | |
Aesculus pavia | |
L. | |
Čerwjena pawija (Aesculus pavia) je štom ze ze swójby mydłowcowych rostlinow. Prjedy słušeše do swójby jěrowcowych rostlinow (Hippocastanaceae).
Rostlina je jedyn ze staršeju čerwjeneho jěrowca (Aesculus x carnea).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Čerwjena pawija je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 6 hač 10 cm. Pupki njejsu lěpjate.
Hałuzy su wodorune abo wisace.
Łopjena su rukojće dźělene a wobsteja z 5-7 stołpikatych, 8-14 dołhich łopješkow z njeprawidłownje rězanej kromu.
Kćěje wot meje hač junija. Kćenja wobsteja ze štyrjoch njejenak dołhich krónowych łopješkow a steja po małkich w pakićach na kóncu hałuzow. Keluch je žałzojće kosmaty.
Jejkojty kapslowy płód nima kałače. Symjenja su brune.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je domjacy w sewjernej Americe a w Europje w parkach wustupuje.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 179.
- ↑ W internetowym słowniku: Roßkastanie
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 154 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)