Čerwjena mydlica
| |
| Čerwjena mydlica (Saponaria ocymoides) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
| rjad: | (Caryophyllales) |
| swójba: | Nalikowe rostliny (Caryophyllaceae) |
| ród: | Mydlica[1][2] (Saponaria) |
| družina: | Čerwjena mydlica |
| wědomostne mjeno | |
| Saponaria ocymoides | |
| L. | |
Čerwjena mydlica (Saponaria ocymoides) je rostlina ze swójby nalikowych rostlinow (Caryophyllaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Čerwjena mydlica docpěje wysokosć wot 10 hač 30 cm.
Stołpiki su ležace abo wustupowace. Wone njesu krótke žałzowe kosmy.
Łopjena su łopatkojte a docpěja dołhosć wot 1 hač do 3 cm.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot meje hač do junija. Kćenja su krótko stołpikate a steja na kóncach hałuzow w promjenjach. Keluch je husto žałzokosmaty. Krónowe łopješka su čerwjene a docpěja dołhosć wot 12 hač 18 mm.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na wapnowej drjebiznje a w swětłych chójnowych lěsach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w horinach srjedźneje a južneje Europy rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Systematika[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Družina ma dwě poddružinje
- Saponaria ocymoides subsp. ocymoides - Nominatna rasa, kaž wopisana
- Saponaria ocymoides subsp. alsinoides - Rostlina je šwižniša, njesu mjenje kćenjow a mjeńše kćenja hač subsp. ocymoides. Endemiska na Korsice ale tež na Sardiniskej. Tu faluje subsp. ocymoides
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 273.
- ↑ W internetowym słowniku: Seifenkraut
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 202 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Rozšěrjenska mapa za Němsku při Floraweb (němsce)