Ćeńka syćina
| |
| Ćeńka syćina (Juncus filiformis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Syćinowe rostliny (Juncaceae) |
| ród: | Syćina[1][2] (Juncus) |
| družina: | Ćeńka syćina |
| wědomostne mjeno | |
| Juncus filiformis | |
| L. | |
Ćeńka syćina (Juncus filiformis) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Ćeńka syćina je lězuca rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 40 cm.
Stołpik je ćeńki, šmórnjeny a bjezłopjenowy.
Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenjowe łopješka su běłojte a sćeńka kónčkojte. Nošne łopješka su něhdźe tak dołhe kaž stołpik.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na płonych a žórłowych tymjenjach a na mokrych łukach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 495.
- ↑ W internetowym słowniku: Binse
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 424 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)