Thunbergowa kisyca

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Thunbergowa kisyca
Thunbergowa kisyca (Berberis thunbergii)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: Krytosymjenjak (Magnoliopsida)
  Eudikotyledoneny
rjad: (Ranunculales)
swójba: Kisycowe rostliny (Berberidaceae)
ród: Kisyca[1][2] (Berberis)
družina: Thunbergowa kisyca
wědomostne mjeno
Berberis thunbergii
DC.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Thunbergowa kisyca (Berberis thunbergii) je kerk ze swójby kisycowych rostlinow (Berberidaceae).

Kćenja thunbergoweje kisycy

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Thunbergowa kisyca je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 1,5 hač do 3 m.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su mjenje bóle cyłokromne a docpěwaja dołhosć wot 1-2 cm. Wone so w nazymje oranžowožołće hač čerwjenje zbarbja.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do junija. Kćenja a płody steja po dwěmaj hač po štyrjoch jedyn při druhim.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody su jědojte. Zrałe płody su koralowočerwjene a wot septembra hač do zymy na kerku wisaja.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Ma radšo přesakliwe, w prawym měrje suche hač čerstwe pódy ze srjedźnym podźělom na wutkach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 193.
  2. W internetowym słowniku: Berberitze

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 394, jako podobna družina Thunbergs Berberitze (Berberis thunbergii) pod hesłom Gewöhnliche Berberitze, Sauerdorn (Berberis vulgaris) (němsce)
  • Throll: Was blüht im Garten? 1000 Pflanzen Pflege Merkmale Sorten, ISBN 978-3-440-11331-8, strona 16 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije