Thunbergowa kisyca
| |
| Thunbergowa kisyca (Berberis thunbergii) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | Krytosymjenjak (Magnoliopsida) |
| Eudikotyledoneny | |
| rjad: | (Ranunculales) |
| swójba: | Kisycowe rostliny (Berberidaceae) |
| ród: | Kisyca[1][2] (Berberis) |
| družina: | Thunbergowa kisyca |
| wědomostne mjeno | |
| Berberis thunbergii | |
| DC. | |
Thunbergowa kisyca (Berberis thunbergii) je kerk ze swójby kisycowych rostlinow (Berberidaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Thunbergowa kisyca je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 1,5 hač do 3 m.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su mjenje bóle cyłokromne a docpěwaja dołhosć wot 1-2 cm. Wone so w nazymje oranžowožołće hač čerwjenje zbarbja.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač do junija. Kćenja a płody steja po dwěmaj hač po štyrjoch jedyn při druhim.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płody su jědojte. Zrałe płody su koralowočerwjene a wot septembra hač do zymy na kerku wisaja.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Ma radšo přesakliwe, w prawym měrje suche hač čerstwe pódy ze srjedźnym podźělom na wutkach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 193.
- ↑ W internetowym słowniku: Berberitze
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 394, jako podobna družina Thunbergs Berberitze (Berberis thunbergii) pod hesłom Gewöhnliche Berberitze, Sauerdorn (Berberis vulgaris) (němsce)
- Throll: Was blüht im Garten? 1000 Pflanzen Pflege Merkmale Sorten, ISBN 978-3-440-11331-8, strona 16 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
