Běła cycawka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Běła cycawka
Běła cycawka (Lamium album)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Cycawkowe rostliny (Lamiaceae)
podswójba: (Lamioideae)
ród: Cycawka[1][2] (Lamium)
družina: Běła cycawka
wědomostne mjeno
Lamium album
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Běła cycawka (Lamium album) je rostlina z roda cycawkow a swójby cycawkowych rostlinow.

Běła cycawka
Kćenja
Ilustracija (Jacob Sturm, 1796)

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Běła cycawka je wjacelětna, zelišćowa, zymokruta rostlina. Wona docpěje wysokosć wot 20 hač do 50 cm. Rostlina ma podzemske wuběžki.

Stołpiki su najčasćišo jednore a štyrihranite.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su napřećostejne, stołpikate, třiróžkate-owalne, na spódku słabje wutrobojte, na kromje hrubje rězate, dołho kónčkojte a docpěja dołhosć mjezy 3 a 7 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina kćěje wot apryla hač do awgusta (oktobra). Kćenja su běłe, sedźace w mutličkojtych, 6- hač do 16-kćenjowych dźělokwětnistwach w rozporach hornich stołpikate łopjenow a docpěja dołhosć mjezy 20 a 25 mm (2-3cm). Keluch je likojty z njerunymi wótrymi zubkami. Króna docpěje dołhosć mjezy 2 a 2,5 cm a ma horje zhibowanu rołku, je 2-hubowa z wjelbowanej hornjej hubu a 3-lapatej dele fałdowanej delnjej hubu a je dlěša hač keluch. Hornja huba ma dołhe kosmy. Bóčne wotrězki delnjeje huby maja po 1 šwižnolancetojtym zubje. Srjedźne lapy su nutř rězane a 2-kónčkate. 4 stameny maja brune, běłošešerjaće brodate, husto pod hornjej hubu ležace próšniki.

Dalše informacije[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćenja ze jara cokorowym nektarom buchu wosebje wot čmjełow wopróšene. Čmjeły z dołhim rypačkom nektar wotprědka docpěja, mjeztym zo čmjeły z krótkim rypačkom kćenja deleka nakusnju.

Běła cycawka je picowanska rostlina za pčoły a za čmjeły.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Běła cycawka rosće pod kerčinami, (žiwymi) płotami, na pućowych kromach, na smjećišćach, lěsnych kromach, w přirowach, na murjach, hnójnych hromadach, w juchowych jamach. Preferuje čerstwe, wutkate pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Běła cycawka je we wulkich dźělach Europy, sewjernej a wuchodnej Aziji rozšěrjeny.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćenja hižo za čas srjedźowěka bu k hojenskim zaměram wužiwane, kaž na při. přećiwo tuberkulozy, infekcijam dychanskich pućow atd.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 63.
  2. W internetowym słowniku: Taubnessel

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • GU Maxi-Kompaß Blumen, ISBN 3-7742-3852-9, strona 201 (němsce)
  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, stronje 202-203 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 74 (němsce)
  • Seidel/Eisenreich: BLV Bestimmungsbuch Blütenpflanzen, ISBN 3-405-13557-5, stronje 104-105 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 192 (němsce)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

« Běła cycawka » w druhich projektach Wikimedije:

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije