Jurij Koch

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Jurij Koch (1995).

Jurij Koch (* 15. septembra 1936 w Hórkach) je serbski žurnalist, spisowaćel a dramatikar.

Žiwjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jurij Koch narodźi so 1936 jako syn skałarja w Hórkach. Po wopyće ludoweje šule w Chrósćicach (1942–1947) běše wón šuler na serbskim gymnaziju we Warnoćicach (1947–1949). Po tym wopyta wón Serbsku wyšu šulu w Budyšinje (1950–1952) a Choćebuzu (1952–1954), hdźež maturu złoži.

Mjez 1954 do 1956 běše Jurij Koch redakcionelny sobudźěłaćer młodźinskeho časopisa Chorhoj měra a tydźenika Nowy Casnik. Na Lipšćanskej Karla Marxowej uniwersiće studowaše wón wot 1956 do 1960 žurnalistiku. Wot lěta 1960 běše wón kulturny redaktor w serbskej rozhłosowej redakciji Choćebuskeho sćelaka Radio DDR. W lěće 1965 wotzamkny wón dalokostudij při Dźiwadłowej wysokej šuli w Lipsku. Jurij Koch běše dołholětny předsyda Koła serbskich spisowaćelow a dźěła wot lěta 1976 jako swobodnje skutkowacy. Dźensa bydli wón w Choćebuskim měšćanskim dźělu Žylow. Jeho dźowka je serbska žurnalistka Anja Kochojc.

Počesćowanja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jurij Koch wuznamjeni so trójce z Literarnym mytom Domowiny (1964, 1969 a 1973) a dwójce z Mytom Ćišinskeho, kotryž so jemu 1968 w kolektiwje a 1974 wosobinsce spožči. Jemu spožčitej so w lěće 1983 Myto Carla Blechena města Choćebuza a 1992 Literarne myto Wobswět Sewjerorynsko-Westfalskeje.

Twórby (wuběr)[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Knihi[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Židowka Hana. Powědančko, LND, Budyšin 1963. (Delnjoserbski přełožk Wylema Bjera Žydowka Ana. LND, 1966.)
  • Nadrožny koncert. Pěsnje, LND, Budyšin 1965.
  • Mjez sydom mostami. Roman, LND, Budyšin 1968.
  • Pućowanje k ranju. Reportaže, LND, Budyšin 1969.
  • Lěto pjećaštyrceći. LND, Budyšin 1970.
  • Poslednje pruwowanje. 1972. (němsce Die letzte Prüfung. Henschelverlag, Berlin 1972. Čěsce Poslední zkouška. 1974)
  • Róžamarja, abo Rozžohnowanje we nas. Roman, LND, Budyšin 1975. (němsce Rosamarja. Mitteldeutscher Verlag, Halle 1975. Delnjoserbski přełožk Ericha Wojta Rozamarja abo Rozžognowanje we nas. LND, Budyšin 1976.)
  • Wotydźenja doma. LND, Budyšin 1976.
  • Wosamoćeny Nepomuk. Powědančka, LND, Budyšin 1978. (němsce Der einsame Nepomuk. Mitteldeutscher Verlag, Halle 1980.)
  • Wšedny źeń na jsy. LND, Budyšin 1980.
  • Landung der Träume. Mitteldeutscher Verlag, Halle 1982. (Hornjoserbsce Nawrót sonow. LND, Budyšin 1983.)
  • Pintlašk a złote jehnjo. LND, Budyšin 1983. (němsce Pintlaschk und das goldene Schaf. Altberliner Verlag, Berlin 1983.
  • Rědne źowćo. Bajka, 1984. (Hornjoserbsce Rjana holčka. 1984. Pólsce Piękna dziewczyna: bajka serbołużycka 1984. Němsce Das schöne Mädchen. LND, Budyšin 1984.)
  • Wišnina. Nowela, LND, Budyšin 1984. (němsce Der Kirschbaum. Mitteldeutscher Verlag, Halle 1984. Delnjoserbski přełožk Manfreda Starosty Gaž wišnje kwitu. 1987.)
  • Wjesołe zwěrjatka. Přełožk ze čěšćiny wot Jurja Kocha, 1984.
  • Bagola: powědančko wo dźiwim hońtwjerju. LND, Budyšin 1985. (Delnjoserbski přełožk Wylema Bjera Jagaŕ Bagola. 1985. Němsce Bagola. Altberliner Verlag, Berlin 1988.)
  • Doma swět: antologija młodeje prozy. LND, Budyšin 1985.
  • Jan und die größte Ohrfeige der Welt. Altberliner Verlag, Berlin 1986.
  • Dwanasćo bratšow: serbska bajka. 1986. (Hornjoserbsce Dwanaće bratrow. 1986. Němsce Die zwölf Brüder. 1986. Pólsce Dwunastu braci: bajka serbołużycka LND, Budyšin 1988.)
  • Měrćinowy miksmaks z myšacym motorom. LND, Budyšin 1988. (němsce Die rasende Luftratte oder wie der Mäusemotor erfunden wurde. Kinderbuchverlag, Berlin 1987.)
  • Augenoperation. Verlag Neues Leben, Berlin 1988. (1990 pod titulom Schattenrisse w Spectrum-Verlag Stuttgart a 1993 w Dt. Tschenbuch-Verlag, München.)
  • Rosinen im Kopf. Altberliner Verlag, Berlin 1988. (Španisce Pasitas de uva en la cabeza: una historia increíble pero cierta. Altberliner Verlag, Berlin 1988.)
  • Návrat snov. 1988.
  • Sestup z hor snů. 1988.
  • Wšitko, štož ja widźu. LND, Budyšin 1989.
  • Golo a Logo abo Mazuch w Podgoli. Kriminalne powědančko, LND, Budyšin 1990.
  • W pěsku steji nowa wjeska. LND, Budyšin 1991. (němsce Das Sanddorf. LND, Budyšin 1991.)
  • Ha lećała je módra wróna. Report, LND, Budyšin 1991.
  • Jubel und Schmerz der Mandelkrähe. LND, Budyšin 1992.
  • Kokot Jurko z čerwjenym pjerom. 1993.
  • Daj mě, Jurko, jadnu štucku. LND, Budyšin 1994.
  • Štó da kradnje złote zuby? Krimi, 1996.
  • Golo und Logo. LND, Budyšin 1998. (němsce Golo und Logo. Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt am Main 1996.)
  • Koče slěbro. Roman, LND, Budyšin 2000.
  • Jakub und das Katzensilber. LND, Budyšin 2001.
  • Złoty palc. Wjeselohra, 2006.
  • Na kóncu dnja. Powědančko, LND, Budyšin 2008. (němsce Am Ende des Tages Domowina-Verlag, Bautzen 2009.)
  • Zabych ći něšto rjec. LND, Budyšin 2010. (němsce Das Feuer im Spiegel. LND, Budyšin 2012.)
  • Zasej wšo na lubosć stoj Słuchokniha, LND, Budyšin 2011.
  • Knot Knut a bur Žur. LND, Budyšin 2012.
  • Wětrnik na třěše. LND, Budyšin 2014. ISBN 978-3-7420-2293-6
  • Hana. Eine jüdisch-sorbische Erzählung. Hentrich & Hentrich Verlag, Berlin/Lipsk 2020. ISBN 978-3-95565-372-9
  • Gruben-Rand-Notizen. LND, Budyšin 2020. ISBN 978-3-7420-2638-5

Filmy (wuběr)[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Wie wär's mit uns beiden? 1980.
  • Rublak - Die Legende vom vermessenen Land. 1980.
  • Sehnsucht. (1990, tež Der Kirschbaum.)
  • Tanz auf der Kippe. (1991, sfilmowanje romana Augenoperation.)
  • Die Enkel der Lausitzer.

Rozhłosowe wusywanja a dźiwadłowe hry (wuběr)[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Mjez sydom mostami. (Zwischen sieben Brücken.) 1970, režija: Beno Šram.
  • Poslednje pruwowanje. (Die letzte Prüfung.) 1972.

Wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije