Zahrodna krušwina
| |
| Ilustracija zahrodneje krušwiny (Pyrus communis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Rosales) |
| swójba: | Róžowe rostliny (Rosaceae) |
| podswójba: | Spiraeoideae |
| tribus: | Pyreae |
| podtribus: | (Pyrinae) |
| ród: | Krušwina[1][2] (Pyrus) |
| družina: | Zahrodna krušwina |
| wědomostne mjeno | |
| Pyrus communis | |
| L. | |
Zahrodna krušwina (Pyrus communis) je štom ze swójby róžowych rostlinow.
Je sadowa rostlina, kotraž so we wjele sortach plahuje.
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Zahrodna krušwina je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 20 m.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena su horjeka so błyšćo ćěmnozelene a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 8 cm. Wone su dołho stołpikate a jejkojte, karbowane-rězane a wurosćenje deleka módrozelene.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot apryla hač meje. Kćenja steja na jednym hač dźewjećich we wokołkowych kićach. Krónowe łopješka su běłe. Próšniki su winočerwjene.
Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Płód je kulojty hač blešojty. Zrałe płody su jara brěčkate.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Preferuje čopłe, bazowe, hłubokosahace hlinowe pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Płody tuteje rostliny so jako sad wužiwaja, ale so njehodźa chować.
Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 219.
- ↑ W internetowym słowniku: Birnbaum
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 410 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
 |
Tutón zapisk wo botanice je hišće jara krótki. Móžeš pomhać jón dale wutwarjeć. K tomu stłóč horjeka na Wobdźěłać.
Jeli eksistuje w druhej rěči hižo bóle wuwity zapisk ze samsnej temu, móžeš tež z tutoho přełožować. |
Jeli ma zapisk wjace hač jedyn njedostatk, wužij prošu předłohu |