Wysoka dornica
| |
| Wysoka dornica (Festuca gigantea) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
| podswójba: | Pooideae |
| ród: | Dornica[1][2] (Festuca) |
| družina: | Wysoka dornica |
| wědomostne mjeno | |
| Festuca gigantea | |
| (L.) Vill. | |
Wysoka dornica (Festuca gigantea) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wysoka dornica docpěwa wysokosć wot 60 hač do 120 cm.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płone łopjena su błyšćace a docpěwaja šěrokosć wot 5 hač do 15 mm, při čimž wuška stołpik wobpřimuja. Přikušene kóžki docpěwaja dołhosć wot 1 mm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot julija hač do awgusta. Pakić je čumpata a docpěwa dołhosć wot 10 hač do 30 cm. Kłóski bjez kochty docpěwaja dołhosć wot 10 hač do 15 mm. Kryjace pluwizny njesu 10-20 mm dołhe šmotawe kochty.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće we wólšowych abo jasenjowych łučinowych lěsach, na włóžnych pućach a w lisćowych lěsach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w južnej Skandinawiskej, srjedźnej Europje, na juh hač do srjedźneje Italskeje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Podobna družina
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Lěsna dornica (Festuca altissima) ma 7-8 mm dołhe kłóski. Kryjace pluwizny njenjesu kochty. Łopjenowa kóžka docpěwa dołhosć wot 3 mm. Rosće w dubowych a jědlowych lěsach.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 96.
- ↑ W internetowym słowniku: Schwingel
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 384 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
