Wulka hłuška
| |
| Wulka hłuška (Rhinanthus angustifolius) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy I | |
| rjad: | (Lamiales) |
| swójba: | Hubinkowe rostliny (Orobanchaceae) |
| ród: | Hłuška[1][2] (Rhinanthus) |
| družina: | Wulka hłuška |
| wědomostne mjeno | |
| Rhinanthus angustifolius | |
| C.C.Gmel. | |
Wulka hłuška (Rhinanthus angustifolius, syn.: Rh. serotinus (Schönh.) Schinz & Thell, Rh. major Ehrh., Rh. glaber Lam., Rh. grandiflorus (Wallr.) Soó) je rostlina ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).
Po někotrych žórłach so swójbje trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae) zarjaduje.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 146.
- ↑ W internetowym słowniku: Klappertopf
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wulka hłuška. W: FloraWeb.de. (němsce)