Wulka dźiwizna
| |
| Wulka dźiwizna (Verbascum densiflorum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy I | |
| rjad: | (Lamiales) |
| swójba: | Trudownikowe rostliny (Scrophulariaceae) |
| ród: | Dźiwizna[1](Verbascum) |
| družina: | Wulka dźiwizna |
| wědomostne mjeno | |
| Verbascum densiflorum | |
| Bertol. | |
Wulka dźiwizna (Verbascum densiflorum) je rostlina ze swójby trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Dwulětna zelišćowa rostlina móže hač do 3 metrow wysoka być a kćěje jenož jedyn raz. Ma tež specielne přikmanjenje na suchotu. Łopjena su zmoršćeno-jamowe a na stołpiku wotběžace, tak zo bu dešćowa woda k korjenjejwotwodźowała.
Rostlina je wot husteje pjelsće štomičkoformowych kosmow pokrywana, štož dopromjenjenski a wuparjenski škit wuskutkuje.
Króna je dla flawonoidow žołta.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćenja steja w nakónčnych kłóskach a rozkćěje wot junija hač septembra wot deleka do horjeka počasu.
Jednotliwe kćenja wobsteja z pjeć słóncožóltych krónowych łopjenow z něhdźe 30 mm přeměrom, z kotrejež so bruna kapsla wuwi, kotraž cunje symjo wobsahuje.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Namaka so wulku dźiwiznu rozšěrjene w słónčnych njerodźowych honach, na wotpadkowych městnach , pućnych kromach, haćenjach, brjohach, tež w lěsach.
Preferuje suche hač čerstwe, wutkate, zwjetša wapnojte pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać](z němskeje wikipedije)
- Kremer: Wildblumen, München 2001, ISBN 3-576-11456-4
- Fischer, M. A., Adler, W. & Oswald K.: Exkursionsflora für Österreich, Liechtenstein und Südtirol, Linz, 2005, ISBN 3-85474-140-5
- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
